بررسی سقط درمانی از منظر حقوق کیفری پزشکی

سقط درمانی به ختم بارداری، قبل از اینکه جنین توانایی ادامه ی حیات در خارج از بدن مادر را داشته باشد، به منظور محافظت از سلامت مادر، یا به دلیل بیماری یا نقایص جنین اطلاق می گردد. تحقیقات صورت گرفته در مورد سقط جنین نشان می دهد که رابطه ی مستقیمی بین قانونی بودن سقط جنین و کاهش آمار مرگ و میر زنان ناشی از سقط های جنائی وجود دارد. در این میان، با تصویب قانون سقط درمانی و صدور مجوز سقط جنین در موارد بیماری های جنینی و مادری تعیین شده که باعث عسر و حرج مادر می شد و با فتوای مقام معظم رهبری عملی شد، تحولی اساسی در زمینه ی سقط جنین درمانی صورت گرفت. اما با این وجود موارد زیادی از بارداری های ناخواسته (چون زنای بامحارم، تجاوز به عنف یا بارداری در دوران عقد) است که به دلایل متعدد اجتماعی، فرهنگی، شرعی و ... در قانون موجود، مورد لحاظ قرار نگرفته و همین ضرورت بررسی ابعاد مختلف قضیه را آشکار می سازد. همچنانکه در کشورهای مختلف پس از اعلام موارد مجاز سقط درمانی از سوی سازمان بهداشت جهانی، رویه های مختلف و متفاوتی نسبت به انواع بارداری و سقط درمانی صورت پذیرفت. لذا وقت آن رسیده که قانونگذار ما هم با نگرشی نو به مسأله ی سقط جنین، زنان زیادی را که قربانی جرایم جنسی شده اند تحت حمایت قانونی، بهداشتی و اجتماعی خود قرار دهد.تا شاید از این طریق بتوان اندکی از امار سیاه سقط های جنائی کاست.